เศรษฐศาสตร์ว่าด้วยการจัดการทรัพยากรวัดอย่างมีประสิทธิภาพ

Abstract

โครงการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้แนวคิดทางด้านเศรษฐศาสตร์การจัดการองค์กรไม่แสวงหากำไร (Economics of Nonprofit Management) เพื่อศึกษาแนวทางในการบริหารจัดการวัดในประเทศไทย โดยโครงการศึกษานี้ได้แยกศึกษาทั้งใน 1) ฝั่งของอุปสงค์(Demand Side) ซึ่งได้แก่พฤติกรรมการเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนาและการบริจาคเงินที่เกี่ยวข้องกับศาสนาของคนไทย และผลได้ของการเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนาต่อสุขภาพจิต และ 2) ฝั่งอุปทาน (Supply Side) โดยศึกษาทั้งฝั่งของรายได้และรายจ่ายของวัด รวมไปถึงการประเมินหาค่าประสิทธิภาพเชิงเทคนิคในการจัดสรรทรัพยากรของวัดเพื่อใช้ในการระดมทุน ผลการศึกษาพบว่า ค่าประสิทธิภาพเชิงเทคนิคในการจัดสรรทรัพยากรของวัดยังถือว่าอยู่ในระดับต่ำ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่วัดในประเทศไทยจำเป็นต้องปรับตัวในการนำเทคโนโลยีสมัยใหม่มาใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการระดมทุนให้มากขึ้น การใช้สื่ออินเตอร์เน็ต การใช้ platform social media ทดแทนเทคโนโลยีแบบเดิม ๆ (เช่นคอมพิวเตอร์) และการพัฒนา Content การให้คำแนะนำและการเทศนาในระบบออนไลน์ที่จะทำให้เข้าถึงพุทธศาสนิกชนได้มากขึ้นเนื่องจาก ผลการศึกษาพบว่า พุทธศาสนิกชนที่มีมีเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนามากก็จะมีแนวโน้มของการบริจาคในทางศาสนามาขึ้นตามไปด้วย นอกจากนั้น วัดในประเทศไทยยังสามารถดำเนินกิจกรรมที่หลากหลายจะมีช่องทางในการสร้างรายได้และลดรายจ่ายโดยการขยายบทบาทในการส่งเสริมกิจกรรมทางศาสนาในรูปแบบใหม่ๆ เช่น ในรูปแบบโครงการ (Project Based) โดยร่วมมือกับสถาบันการศึกษาหรือหน่วยงานอื่น ๆ ทั้งของรัฐและเอกชน ในการเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยพัฒนาทักษะ การฝึกอบรม และสร้างอาชีพใหม่ ๆ ทั้งนี้ภาครัฐสามารถส่งเสริมการลดหย่อนภาษีให้กับหน่วยงานที่เข้ามาร่วมมือดังกล่าว